موسیقیدان PJ Harvey هنگام ساخت آلبوم 2016 خود با عنوان “The Hope Six Demolition Project” کاری نادر انجام داد: او مراحل ضبط خود را برای بازدید عموم باز کرد. او و تیمش استودیویی را در لندن ساختند که به طرفداران نوازنده یا فقط کنجکاو اجازه می داد وقتی آهنگ ها را رها می کنند ، از هاروی و همکاران موسیقی او دیدن کنند.

به عنوان تواریخ “سگی به نام پول” ، این اوج جریان کار طولانی تر بود. این ترانه ها به عنوان نوشتن از زمانی شروع شد که هاروی ، با عکاس نگار سیموس مورفی ، که همچنین کارگردانی این تصویر را بر عهده داشت ، زمان خود را در کابل ، کوزوو و واشنگتن دی سی گذراند.

هاروی به دنبال الهام ، نه تنها از مکان های بیماری آفتاب بلکه از مکان های شادی مانند یک فروشگاه آلات موسیقی در طبقه فوقانی ویترین فروشگاه در افغانستان بازدید کرد. او در مورد امتیاز خود تأمل کرد – با کاوش در سوابق خراب و مبلمان موجود در خانه بمب گذاری شده در کوزوو ، خاطرنشان کرد: “من در صندل های چرمی گران قیمت خود پا به وسایل آنها می گذارم.”

صحنه ای که گروه کر انجیل DC به یکی از آهنگ های هاروی کمک می کند کمی ناراحت کننده است. هاروی محترم و مهربان است. اما حتی در بهترین شرایط پیش بینی شده ، هنرمندان سفیدپوست با دعوت از رنگین پوستان برای افزودن به کار خود ، به نوعی اصالت را واگذار می کنند ، می تواند کمی حمایت کننده به نظر برسد.

جذاب ترین بخشهای این فیلم در آن استودیوی موقت لندن اتفاق می افتد. هاروی جزئیات گرا ، خوش ذوق ، از نزدیک درگیر و تشویق کننده از هم موسیقی های خود است. آهنگ هایی که وی برای ضبط نتیجه کار می کند پیچیده و التقاطی است ، اما با این وجود صداقت اولیه کارهای اولیه او را ارج می نهد.

سگی به نام پول
درجه بندی نشده. زمان اجرا: 1 ساعت و 34 دقیقه. از طریق سینمای مجازی انجمن فیلم تماشا کنید.