روشن کردن مراسم شام راخمانینوف، اوج نماینده مقدس روسیه

در دنیای موسیقی کلاسیک که با سالگردها وسواس دارد، چه بزرگ و چه متواضع، صد و پنجاهمین سالگرد تولد سرگئی راخمانینوف، آهنگساز مهاجر روسی، ناگزیر مورد توجه قرار گرفته است. به‌طور اجتناب‌ناپذیر، بزرگداشت‌ها بر اسب‌های جنگی او متمرکز شده‌اند: سمفونی‌ها، کنسرتوهای پیانو و آثار تک‌نوازی پیانو.

به نظر می رسد که استیون فاکس و گروه های کر عالی او به مجموعه ای از آثار پر رنگ اما ارزشمند راخمانینوف تمایل دارند. مقدس‌ها، به‌ویژه – با غزل‌های روان و در عین حال مهار شده‌شان و هیچ‌کدام از هجوم یا احساساتی که اغلب با آهنگساز مرتبط است – بهترین راخمانینوف را نشان می‌دهند.

روز چهارشنبه، فاکس، مدیر هنری انجمن موسیقی کلاریون مستقر در نیویورک، به دانشگاه خود – کالج دارتموث، در هانوفر، NH- بازخواهد گشت تا گروه کر کلاریون را در مراسم نفیس شب زنده‌داری راخمانینوف رهبری کند. کارنامه غنی ارتدکس روسیه. آنها این اجرا را روز جمعه در سالن کارنگی تکرار خواهند کرد.

فاکس، 44 ساله، برای اولین بار این کار را انجام داد – که معمولاً بعد از یک مراسم مذهبی که در آن گنجانده شده است، بعد از یک مراسم مذهبی – به عنوان بخشی از یک پروژه ارشد در دارتموث در سال 2000 این کار را انجام داد. آلات موسیقی را فقط با استفاده از صدا ممنوع می کند.

اما آن صداها باید خاص باشند و مهارت را با ترکیبی صاف ترکیب کنند. باس ها، به ویژه، باید به راحتی و با صدای بلند زیر کلید حرکت کنند، و به طور معمول، رینگرهای حرفه ای برای پر کردن یک اجرای آماتور مورد نیاز هستند. (کلاریون در دو اجرای خود گلن میلر، بازیگر فعلی باسو پروفوندو آمریکایی را به نمایش خواهد گذاشت.)

و برای راه‌اندازی، متن کاملاً به زبان روسی نیست، بلکه به زبان اسلاوی قدیمی قدیمی است.

فاکس در مصاحبه ای گفت: «نمی توانم بگویم که دقیقاً می دانستم در آن زمان چه کار می کردم. «حدود یک هفته قبل از کنسرت نقطه‌ای بود که احساس می‌کردم غرق شدم. یادم می آید که با گریه به مشاورم زنگ زدم و گفتم: خیلی زیاد است. من نمی توانم تمام جزئیات را پیگیری کنم. اما قبل از اجرا، حتی در طول آن، فقط احساس آرامش می کردم. این واقعاً لحظه ای بود که متوجه شدم می خواهم به عنوان یک حرفه رهبری را دنبال کنم.»

فاکس از آن زمان به بعد موسیقی ارتدکس روسی را به طور کلی و راخمانینوف را به طور خاص اختصاص داده است. او و کلاریون اغلب مراسم Vespers را در سال نو در نیویورک ارائه کرده اند و آن را به زیبایی برای پنتاتون ضبط کرده اند.

اجراهای این هفته تنها بخشی از جشن سالانه سالگرد راخمانینوف توسط فاکس است. در سال نو، او اجراهای کلاریون از دیگر آثار مقدس بزرگ آهنگساز، مراسم عبادت سنت جان کریزوستوم را رهبری کرد. و در ماه مارس، انجمن کرال کلیسای جامع، که او مدیر موسیقی آن است، و ارکستر سمفونیک بالتیمور را در اجرای هیجان‌انگیز «زنگ‌ها»، ادای احترام راخمانینوف به ادگار آلن پو، در کلیسای جامع ملی واشنگتن رهبری کرد.

هنوز هم در ماه نوامبر، کانتات “بهار” و “سه آهنگ روسی” با کلاریون در کلیسای سنت بارتولومئو در شهر نیویورک، جایی که فاکس در آن زندگی می کند، در راه است.

آیا فاکس ممکن است نگران مناسب بودن جشن گرفتن پسر روسیه باشد که ریشه در فرهنگ آن دارد زیرا روسیه در حال جنگ با اوکراین است؟

او گفت: «من تردیدهایی داشتم. با توجه به نقش کلیسا در آنچه اکنون در حال وقوع است، دغدغه اصلی من خواندن موسیقی مذهبی بود. اما همانطور که بیشتر در مورد داستان راخمانینوف فکر می کردم، فکر می کردم به نوعی با آنچه بسیاری از اوکراینی ها تجربه می کنند مرتبط است. او به نوعی سیاست را برای مدت طولانی در دست نگه داشت، اما در زمان انقلاب بلشویکی، او گفت: «من چاره ای ندارم. مجبورم که ترک کنم.'”

در پایان، کلاریون یادداشت برنامه ای برای اجرای مراسم سال نو میلادی اضافه کرد: «جنگ وحشتناکی در بخشی از جهان در حال وقوع است که این موسیقی زیبا از آن سرچشمه می گیرد. همانطور که امشب می خوانیم، برای صلح در سال جدید دعا می کنیم.

و لئونید روشکو، یک کشیش ارتدکس و یک باسو که در آن اجراها دیاکون را می‌خواند، دعایی را به مراسم عبادت اضافه کرد: «تا بتوانی با نور حکمت الهی خود، ذهن کسانی را که از سختی قلب تاریک شده‌اند، روشن کنی و از مردم محافظت کنی. مردم اوکراین از هر آسیبی.»

در سفرهای تحصیلی و کاری به روسیه قبل از تهاجم، فاکس تخصص دیگری به نام موسیقی باروک را تقویت کرد. او Musica Antiqua سنت پترزبورگ را تأسیس کرد که خود را اولین ارکستر دوره ساز کشور نامید. او همچنین آنچه را «قدیمی‌ترین سمفونی شناخته شده روسی» می‌نامد، مربوط به سال 1771، اثر ماکسیم برزوفسکی متولد اوکراین، کشف کرد.

فاکس در نیویورک در احیای انجمن موسیقی Clarion که مدت کوتاهی پس از مرگ بنیانگذار آن نیوول جنکینز در سال 1996 بیکار شده بود، رهبری را بر عهده گرفت. فاکس در سال 2006 آن را تصاحب کرد و در حالی که دامنه خود را گسترش داد و آن را به سمت سوق داد. او با کسب مهارت های جدید، سرمایه گذاری های خود را در موسیقی اولیه، به ویژه از جمله موسیقی باخ، پیش برد.

بنابراین، هنگامی که فیلارمونیک نیویورک از او خواست تا برای یاپ ون زوئدن در طول اجرای برج بلند باخ «St. متیو پشن» در ماه مارس، او مشتاق انجام این کار بود. مهم نیست که تمرینات روز بعد از اجرای “بلز” در واشنگتن آغاز می شد.

فاکس گفت: «من این قطعه را می‌دانم، و نه گفتن سخت بود. من و جاپ خیلی خوب بودیم. شدت او را تحسین کردم. فکر می‌کردم او نمره را خیلی خوب می‌داند، اما هر بار که به دفترش برمی‌گشتم، بیشتر آن را مطالعه می‌کرد و آماده می‌شد.»

وی در ایمیلی گفت: “استیون فاکس از همان مکتب تفسیر باخ است که من انجام می دهم.” گوش های عالی و ایده های خوب او یک دارایی واقعی بود. من از او پرسیدم که سال آینده چه زمانی مرثیه موتزارت را در فیلارمونیک نیویورک اجرا کنیم.

و فاکس به کشت خاک روسیه ادامه می دهد. فاکس با تحریک ناشر مشهور موسیقی ولادیمیر موروسان، موسیقی الکساندر کاستالسکی را بررسی کرده است. برای ناکسوس، او “Memory Eternal to the Fallen Heroes” را با کلاریون ضبط کرد و کلاریون و انجمن کرال کلیسای جامع را آماده کرد تا در ضبط بسط آن اثر توسط لئونارد اسلاتکین، “رکوئیم برای برادران سقوط کرده” با ارکستر St. مال لوک

موروسان کاستالسکی را به عنوان «شخصیتی مهم در منظره» در اوایل قرن بیستم توصیف کرده است. با این حال، او چنان در غرب مبهم است که حتی در نسخه 2001 فرهنگ لغت موسیقی و موسیقیدانان نیو گروو ثبت نام نکرد. فاکس و موروسان چه چیزهای کمیاب دیگری ممکن است کشف کنند؟