اسقف رنس آلن در سال 1986 در حضار در Sounds of Brazil در نیویورک به حضار گفت: “هر کاری که دوست داریم انجام دهیم ، آن کار را انجام می دهیم.” اما ما این کار را برای جلال خدا انجام می دهیم. “

این خلاصه ای از موسیقی بود که او و برادرانش تقریباً 20 سال به عنوان گروه Rance Allen – انجیل ، مطمئناً خدمت می کردند ، اما با تأثیرات دیگری آمیخته شد که با شروع گروه ، آن را به عنوان یکی از پیشگامان معاصر امروز صدای انجیل

جون پارلز در نیویورک تایمز نوشت: “در برنامه گروه Rance Allen ، انجیل سنتی گرایانه – آهنگهایی شبیه سرودهایی که با شدت و اوج فریاد می کشند – با انواع مدرن تری از فانک مخلوط می شود” ، ریتم های دیسکو جاز تا انگشت شست. “

برای مثال ، “فقط نجات من” وجود داشت که آهنگ و متن شعر “وسوسه ها” را با عنوان “فقط تصور من” در سال 1971 بازسازی کرد. “There’s Gonna Be a Showdown” وجود داشت که یک رقم با سرعت بالا در آلبوم 1972 این گروه بود ، “Truth Is Where It At” – این آهنگ یک ریف بود در یک هک سکولار به همین نام توسط Archie Bell و Drells. و بله ، این آقای آلن بود (تکنوازی برای تغییر) که “When He Returns” را در آلبوم ادای احترام 2003 “Gotta Serve Somebody: The Gospel Songs of Bob Dylan” اجرا کرد.

آقای آلن در سال 1996 به شیکاگو سان تایمز گفت: “من اساساً آنچه را احساس می کنم می خوانم.” لحظه ای که فکر می کنم رویکردم را نسبت به موسیقی سنتی می کنم ، خداوند من را دوباره به آنجا هدایت خواهد کرد. “

آقای آلن در تاریخ 31 اکتبر در هارتلند در مرکز مراقبت ProMedica نزدیک خانه اش در تولدو ، اوهایو درگذشت. او 71 ساله بود. برادرش استیو ، که با برادرشان توماس گروه رنس آلن را تشکیل می داد ، مرگ او را تأیید کرد. علت آن مشخص نشده بود ، اگرچه آقای آلن اخیراً به سلامتی دچار شده بود.

رنس آلن در 19 نوامبر 1948 در مونرو ، میشیچ ، از توماس و اما پرل (مک کینی) آلن متولد شد. وی در مونرو بزرگ شد و از دبیرستان در آنجا فارغ التحصیل شد و مدتی در کالج جامعه مونرو کانت حضور یافت. اما او قبلاً احساس کشش مضاعف وزارت و موسیقی را داشت.

وی در سال 2011 به روزنامه “تجارت تجدیدنظر ممفیس” گفت: “ابتدا تبلیغ می شد ، و شرح می داد كه چگونه گاهی اوقات او در كودكی از روی منبر در كلیسای پدربزرگ خود اعلام می كند ،” سپس آواز می خواند ، سپس وسایل را برمی دارد. من شاید 9 یا 10 ساله بودم که پیانو را برداشتم. از آنجا به سمت گیتار و طبل و هر چیز دیگری که می توانستم روی آن کار کنم رفت. “

وی با یک گروه موسیقی خانوادگی که شامل استیو در باس و تام در طبل بود ، همراه با برادر دیگری به نام Esau ، که گاهی به آن ملحق می شد ، مقابله کرد. مونرو فاصله زیادی با دیترویت ندارد و آقای آلن آرزو داشت که توسط یک شرکت ضبط کننده موسیقی در آنجا امضا شود.

وی گفت: “ما سعی کردیم به Motown برویم ، اما Motown به هیچ وجه انجیل انجام نداد.”

هنگامی که این گروه در سال 1971 در یک نمایش استعدادیابی در دیترویت برنده شد ، دیو کلارک ، مروج استاکس سوابق ممفیس ، در بین تماشاگران بود. تحت تأثیر قرار گرفت. استاکس نیز انجیل را انجام نداد ، اما یک جهش ایمان را به خود اختصاص داد و یک اثر ثبت شده ، Gospel Truth Records ایجاد کرد.

آقای آلن به The Commercial Appeal گفت: “وقتی یک شرکت ضبط صدا دارید که می گوید:” ما آنقدر به این هنرمند ایمان داریم که برای آنها برچسب درست خواهیم کرد “- خوب ، من برای همیشه از آن ممنونم.

علاوه بر “حقیقت آنجاست که” ، این گروه آلبوم دیگری را در سال 1972 با عنوان “The Rance Allen Group” منتشر کرد. 40 سال آینده به علاوه موارد دیگری نیز دنبال شدند. سه نفر نامزد دریافت جوایز گرمی شدند. در آوریل 2015 ، آقای آلن از جمله هنرمندانی بود که برای ادای احترام به موسیقی انجیل برای رئیس جمهور باراک اوباما و خانواده در کاخ سفید برنامه اجرا کرد.

آقای آلن از تماس دیگر خود غافل نشد. او در سال 1978 به عنوان یک پیر بزرگ منصوب شد و شش سال و نیم به عنوان کشیش همکار کلیسای معبد مقدس مقدسات در مسیح در مونرو خدمت کرد. در سال 1985 ، وی کشیش کلیسای نیو بتل در تولدو شد ، جایی که برای 35 سال آینده در آنجا خدمت کرد. در هنگام مرگ او مقدم مقام قضایی کلیسای خدا در مسیح در میشیگان شمال غربی Harvest Ecchiastical بود.

آقای آلن در سال 1970 با الن ماری گرووز ازدواج کرد. او و پنج برادرش توماس ، استیو ، عاوو ، مانوئل لیتو مندز و آندره مندز از او جان سالم به در بردند. و شش خواهر ، آنیتا راکر ، جودی راکر ، آنی فورد ، لیندا مندز ، سسیلیا چاپمن و ترزا مندز.

علاوه بر آلبوم های خود ، گروه رنس آلن به خاطر اجرای زنده جشن و پرانرژی خود مشهور بود که به گفته آقای آلن تحت تأثیر مادربزرگش بود.

وی یادآوری کرد: “او می خواست ما یاد بگیریم که چگونه سرگرم شویم.” “او می گفت:” اگر مردم نبینند که شما از چیزهای خود لذت می برید ، آنها از شما لذت نخواهند برد. سرگرمی ، اجرا ، خنداندن مردم ، گریه کردن آنها. شما باید بتوانید در زمینه احساسات کار کنید. ما همیشه این توصیه را به دل می گرفتیم. “