استماع خصوصی لانا دل ری با جوآن بائز

جوآن بائز: در سال 2019، لانا، که از نوه ام، یاسمین، درباره او شنیده بودم، از من دعوت کرد تا با او در برکلی آواز بخوانم. گفتم: «چرا؟ مخاطبان شما می توانند نوه های من باشند.» و او گفت: “آنها لیاقت تو را ندارند.”

من و لانا به نوعی متضاد هستیم. وقتی شروع می کردم، اجازه نمی دادم کسی روی صحنه برود. دو میکروفون داشتم – یکی برای خودم، یکی برای گیتارم – و پابرهنه ایستادم و آهنگ‌های محلی غمگین می‌خوانم. من حتی 10 سال اول را هم نمی نوشتم و او ترانه سرا است.



سه سال پیش آواز خواندن را متوقف کردم. زمان پیشروی بود. بعد از 60 سال نوازندگی، نقاشی را شروع کردم. یکی از دوستان هنرمند گفت که باید خودم را شل کنم و اشتباه کنم، بنابراین، اگر یک نقاشی کار نمی کند، آن را دو بار در استخر شنا می کنم تا ببینم آیا چیزی جالب می شود یا خیر. یک شلنگ نیز انجام خواهد داد.

اگر مردم می خواهند از من بیاموزند، به آنها می گویم که فراتر از موسیقی، به تعامل من با حقوق بشر و مدنی نگاه کنند. صدای من همان بود که بود، اما هدیه واقعی استفاده از آن بود. به تازگی مستندی درباره من ساخته شده است [“Joan Baez I Am a Noise,” 2023]. تصاویری از راهپیمایی من با دکتر مارتین لوتر کینگ جونیور در گرانادا، خانم، در سال 1966 وجود دارد. در نقطه دیگری از فیلم، در نامه ای به والدینم اشاره می کنم که می خواهم جهان را نجات دهم. لانا چنین اظهارات سیاسی بزرگی نمی کند – در برکلی، او مرا بیرون آورد تا این کار را برای او انجام دهم. و با این حال، در میان هرج و مرج رنگارنگ و زرق و برق نمایش او، او در یک نقطه، به اعتقاد من، پابرهنه بود.

پشم پادشاه: من سه سال پیش در برکلی برنامه داشتم و می خواستم جوآن آهنگ “الماس و زنگ” (1975) را با من بخواند. او به من گفت که یک ساعت در جنوب سانفرانسیسکو زندگی می کند، و اگر من نه تنها او را پیدا کنم، بلکه هارمونی های بالای آهنگ را هم بخوانم، او این کار را انجام می دهد. نقشه ای مبهم به من داده شد تا به خانه ای برسم که فقط با رنگ آن و جوجه هایی که در حیاط می دوند قابل تشخیص است. در یک نقطه از تست من، او با یک نگاه پولادین جلوی من را گرفت تا به من بگوید که درست متوجه نشدم. در پایان، او گفت: “باشه، خوب است. من با تو آواز خواهم خواند.»

در اواسط اجرا، به حضار گفتم: «یکی روی صحنه می آید که سخاوتمندترین خواننده ای است که می شناسم و مهم ترین خواننده زن دهه 60 و 70 است، و ما این کار را خواهیم کرد. “الماس و زنگ” با هم.” بعد از نمایش، ما به یک باشگاه دو مرحله ای آفریقایی-کارائیب رفتیم، و او به من گفت تا زمانی که این کار را انجام نداده رقصیدن را متوقف نکن. آهنگ من “Dance Till We Die” (2021) درباره این است.

من فکر می کنم راز موفقیت واقعی این است که مطمئن شوید همیشه از نظر عاطفی دست نخورده هستید. من این را از جوآن یاد گرفتم. اخیراً به او گفتم: «فقط می‌خواهم بدانی که من کاملاً می‌دانم که در این زندگی یا هر زندگی دیگری، حق ندارم شانه به شانه تو بایستم.» و او پاسخ داد: “اوه، ساکت شو.”

مصاحبه ها ویرایش و فشرده شده است.

مو و آرایش: جولی مورگان