روم – پائولو گابریل ، که به عنوان ساقی پاپ بندیکت شانزدهم به دلیل افشای اسناد داخلی واتیکان به رسانه های خبری در نقض خارق العاده ای از رازداری کلیسا – رسوایی موسوم به واتیلیکس – محکوم شد ، روز سه شنبه در رم درگذشت. او 54 ساله بود.

واتیکان گفت که مرگ وی در بیمارستان پس از یک بیماری طولانی رخ داد. علت را مشخص نکرد.

آقای گابریل به مدت شش سال در خانه پاپ مشغول به کار بود که همانطور که در سال 2012 اعتراف کرد ، شروع به سرقت اسناد محرمانه از کاخ رسول ، محل زندگی زینتی پاپ و انتقال آنها به روزنامه نگار ایتالیایی ، جیانلوئیجی نوزی کرد. آقای نوازی ، در یک نمایش تلویزیونی و در یک کتاب ، از این اسناد برای افشاگری نزدیکی و فساد در دیوارهای مخفی واتیکان استفاده کرد.

برخی از نامه ها و یادداشت ها حاکی از نمایش قدرت در میان جناح های رقیب است. دیگران سو mis مدیریت در بخشهای واتیکان را پیشنهاد کردند. برخی دیگر نیز ادعاهایی مبنی بر فساد مالی و بدرفتاری با امور مالی را در مقدس مقدس داشتند. این پرونده ها با هم یک م institutionسسه تقسیم شده را به تصویر می کشیدند و دیدگاه تلخی از سیاست واتیکان داشتند.

آقای گابریل دو هفته پس از انتشار كتاب آقای نوازی با عنوان “معظم له: اسناد مخفی پاپ بندیكت شانزدهم” دستگیر شد. صدها سند کپی شده در آپارتمان آقای گابریل در داخل واتیکان پیدا شد. وی پیش از آزادی در حبس خانگی ، تقریباً دو ماه را در سلول نگهداری در واتیکان گذراند.

آقای گابریل اعتراف كرد كه اسناد را دزدیده است با این اعتقاد كه بندیكت از آنچه در اطرافش اتفاق می افتد مطلع نیست. وی در جریان محاکمه خود در دادگاه واتیکان ، اظهار داشت که فکر کرده است که علنی ساختن پرونده ها “شوکه ای شاید از طریق رسانه ها” باشد که می تواند “کلیسا را ​​به مسیر درست برگرداند”.

وی شهادت داد که بندیکت غالباً از وی س onالاتی در موضوعات خاص می پرسید و ماهیت س questionsالات به وی نشان می داد که پاپ بی اطلاع یا سو or اطلاع است. او گفت ، او متقاعد شد كه روح القدس او را در سرقتها ، كه ماهها ادامه داشت ، راهنمایی كرده است.

وی گفت: “با دیدن شر و فساد در همه جای كلیسا ، سرانجام به نقطه انحطاط ، نقطه بازگشتی رسیدم و دیگر نتوانستم خودم را كنترل كنم.”

در اکتبر 2012 ، آقای گابریل به اتهام سرقت و افشای اسناد محرمانه به 18 ماه زندان محکوم شد. دادگاه این نکته را در نظر گرفت که آقای گابریل معتقد بود “البته به اشتباه” انگیزه های وی برای لو رفتن اسناد خالص بوده است.

همانطور که انتظار می رفت ، بندیکت چند هفته بعد او را عفو کرد ، در زمانی که آقای گابریل کریسمس را با همسر و سه فرزندش سپری کرد که از او زنده ماندند.

چند ماه بعد ، بندیکت ، در سن 85 سالگی ، اولین پاپ در تاریخ معاصر شد که استعفا داد.

برخی از ناظران واتیکان بر این باور بودند که آقای گابریل برای دیگران که پشت نشت بوده اند ، اما هویت آنها هرگز کشف نشده است ، یک قربانی بود.

پائولو گابریل در رم بزرگ شد ، جایی که در دبیرستان هنرهای زیبا می خواند. وی قبل از اینکه ساقی پاپ شود ، سالها در دبیرخانه امور خارجه ، دپارتمان حاکم بر دولت-شهر کوچک واتیکان کار می کرد.

وی پس از بخشش در انجمنی کار کرد که از خانواده بیماران در بیمارستان کودکان باتیو متعلق به واتیکان بامبینو گسو در رم پشتیبانی می کند.

کشیش فدریکو لومباردی ، که سخنگوی بندیکت بود ، پس از مرگ آقای گابریل به خبرگزاری ایتالیایی Adnkronos گفت که او “رابطه خوبی” با او داشته است ، هر چند “سطحی”.

پدر لومباردی گفت: “آنچه اتفاق افتاد برای من یک معما باقی ماند.” “من نمی توانستم ببینم که چگونه تحویل اسناد را توجیه می کنم – بسیار سنگین.”

وی به یاد آورد که بندیکت خواستار محاکمه بود حتی اگر آقای گابریل اعتراف کرده باشد.

وی گفت: “او خواستار محاكمه ای بود كه بخواهد حقیقت واقعیات و عدالت را با یك حكم عادلانه ثابت كند.” وی گفت: “اما پاپ هرگز برای مردم رنجی نمی خواست. نه پائولو گابریل و نه خانواده اش. “