ولفگانگ ون هالن در “فاصله” ، اولین آهنگ انفرادی خود ، و ویدیوی همراه آن هیچ مشت احساسی نمی زند.
ولفگانگ در بیانیه ای توضیح داد که او آهنگ را در حالی نوشت که پدر فقیدش ، ادی ون هالن ، با سرطان مبارزه می کرد ، “تصور می کرد زندگی من بدون او چگونه خواهد بود و چقدر دلم برای او تنگ می شود”. ولفگانگ که با نام Mammoth WVH ضبط می کند ، همه سازها را می نوازد و آواز را می خواند ، اما احساس می شود یک گروه موسیقی واقعی و سخت گیر است ، البته به سبکی نزدیک به اوک راک اواسط دهه 2000 نسبت به کلاسیک ون هالن. ولفگانگ آواز می خواند: “فکر نمی کنم که هرگز پیش بروم.”
این ویدئو ، که کاملاً از فیلم های قدیمی خانه تهیه شده است – برخی از آن ها توسط مادر ولفگانگ ، والری برترینلی گرفته شده است – ادی را به عنوان یک پدر پرستش به نمایش می گذارد ، با تصاویری از او که به کودک گرگ ولفی شیر می دهد و قبل از صحبت کردن ، گیتارها و پیانوها را به او نشان می دهد. در پایان با یک پیام صوتی دلخراش قلب: “من خیلی خوشحالم که تو را به عنوان پسر من ، مرد دارم. من به تو افتخار می کنم. من خيلي تو را دوست دارم. اگر فرصتی پیدا کردی با من تماس بگیر من فقط می خواهم صدای شما را بشنوم. “
این ترانه اولین تک آهنگ از آلبوم انفرادی طولانی کار ولفگانگ است که سال آینده پخش خواهد شد. او به هوارد استرن گفت که این آلبوم می توانست از اوایل سال 2018 منتشر شود ، اما او برای تأمین وقت با پدر بیمار خود آن را به تأخیر انداخت. (نام گروه ماموت WVH سرنوشتی برای تاریخ خانوادگی است – وقتی دیوید لی روت در 1974 برای اولین بار به آن پیوست گروه ادی و الکس ون هالن ماموت نامیده شد.) ولفگانگ به عنوان نوازنده بیس به گروه پدرش پیوست و جایگزین مایکل آنتونی شد ، با شروع گروه تور پیوستن به سال 2008 با دیوید لی روت. او تا زمانی که معلوم شد آخرین تور آن است در سال 2015 در گروه ماند.
ادی ون هالن در تاریخ 6 اکتبر بر اثر سرطان درگذشت. ولفگانگ تمام درآمد خود را از راه دور به موسسه خیریه مورد علاقه پدرش ، بنیاد Opus آقای هلند می دهد ، كه ابزارهایی را به برنامه های موسیقی مدرسه كمبود مالی اهدا می كند.
